به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پسین هرمزگان به نقل از خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ۲۴ دفتر بسیج دانشجویی استان هرمزگان در نامه‌ای خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهور پیرامون وضعیت قرمز این استان از نظر شیوع ویروس کرونا، نوشتند: چرا با اینکه هرمزگان در وضعیت قرمز بلکه فراتر از قرمز قرار گرفته، محدودیت‌های بیشتری وضع نمی‌شود؟ چرا از منابع مالی در اختیار دولت در مبارزه با کرونا میزان درخور توجهی به هرمزگان اختصاص نمی‌یابد؟
در این نامه آمده است:
ما دانشجویان هرمزگان از وسط میدان مبارزه با کرونا، از درون بخش‌های بیمارستانی کویید ۱۹، از درون نقاهتگاه‌های بیماران کرونایی، از کارگاه‌های تولید ماسک، از گروه‌های جهادی ضدعفونی کننده‌ی اماکن و معابر و... با شما صحبت می‌کنیم.
بی مقدمه عرض کنیم: هرمزگان را دریابید.
این روز‌ها آمار مبتلایان به کرونا در استان هرمزگان رو به فزونی است، استانی که در شرایط عادی هم امکانات بهداشتی و درمانی‌اش جوابگوی نیاز مردم نیست، شرایط بحرانی و کرونایی هم مزید بر علت شده و کارد را به استخوان مردم رسانده است.
مع الأسف آن چه بیش از هر چیز باعث اندوه و نگرانی مردم شده تصمیمات نسنجیده یا عدم اتخاذ تصمیمات لازم توسط برخی مسئولان است که حُکم نمک روی این زخم کهنه را دارد.
گرچه از آغاز اپیدمی کرونا محدودیت‌هایی اعمال شد، اما آن روز‌هایی که شما هرمزگان را استان سفید اعلام کردید، نقطه‌ی آغاز عبور استان از خط قرمز کرونا و تبدیل این سفیدی به سیاهی شد.
با این وجود، گویا مسئولان امر یا خود را به خواب زده اند یا توان و یا اختیارات لازم برای تصمیم‌گیری‌های مقتضی با شرایط استان را ندارند و بار این بی تدبیری‌ها را کادر بهداشت و درمان و عوارض ناشی از آن را مردم مظلوم استان باید به دوش کشند.
برگزاری مراسمات متعدد، بازگشایی‌های بی‌منطق اماکن، بازار‌های شلوغ و عدم اعمال فاصله‌گذاری‌های اجتماعی و... باعث جهش یکباره تعداد مبتلایان در این استان شده و کماکان این سیر صعودی ادامه دارد.
حال این سوال پیش می‌آید چرا با اینکه هرمزگان در وضعیت قرمز بلکه فراتر از قرمز قرار گرفته، محدودیت‌های بیشتری وضع نمی‌شود؟ چرا از منابع مالی در اختیار دولت در مبارزه با کرونا میزان درخور توجهی به هرمزگان اختصاص نمی‌یابد؟ چرا کمبود تجهیزات پزشکی از جمله تخت‌های ICU در استان توسط دولت برطرف نمی‌شود؟ چرا ارکان دولت برای کمک به هرمزگان بسیج نمی‌شود؟ و صد‌ها چرای دیگر که در این مجال نمی‌گنجد. آیا برخی مدیران پایتخت‌نشین که از هوای زمستانی قشم و کیش لذت می‌برند، در بهار و تابستان هرمزگان و در اوج کرونا قصد سفر به این استان برای پیگیری مجدانه‌ی مشکلات را خواهند نمود؟!
در حالی که همان ابتدای بحران برای استان‌های دیگر با آمار ابتلای پایین‌تر تمهیداتی در سطح کشوری در نظر گرفته شد، آیا مردم هرمزگان از سوی دولتی که سال‌هاست فریاد حقوق شهروندی سر می‌دهد، شهروند درجه چندم محسوب می‌شوند؟ آیا هرمزگان قربانی اقتصادی این اپیدمی است؟ آیا فقط چرخ اقتصاد باید بچرخد و سلامت مردم هرمزگان زیر چرخ‌های اقتصاد کشور له شود؟ خیر، می‌شود با برنامه ریزی صحیح و کارشناسی شده هر دو را مدیریت کرد.
نمودار زیر در یک نگاه مرقومه‌ی فوق را به تصویر می‌کشد:  
جناب آقای رییس جمهور آنچه گفته شد، تنها قطره‌ای از دریای سوء مدیریت‌ها و ناکارآمدی هاست که توسط دانشجویانی که خود دوشادوش مردم در کف میدان در حال مبارزه با ویروس منحوس کرونا هستند به تحریر درآمده به امید آنکه گوش شنوایی برای شنیدن آن و اراده‌ای برای حل آن باشد و إلا باید کماکان شاهد روز‌های تلخ هرمزگان بود...   اسامی امضاءکنندگان این نامه:
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
بسیج دانشجویی دانشگاه جامع هرمزگان
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور حاجی اباد
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور رودان
بسیج دانشجویی مجتمع آموزش عالی میناب
بسیج دانشجویی دانشکده پرستاری بندر لنگه
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد سیریک
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور بندرعباس
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور میناب
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میناب
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور جاسک
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور واحد پارسیان
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاز اسلامی واحد بندر جاسک
بسیج دانشجویی پیام نور رودان
بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور بندر خمیر
بسیج دانشجویی دانشگاه فنی و حرفه‌ای شهید کرانی بندرعباس
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودان
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بشاگرد
بسیج دانشجویی دانشگاه فنی و حرفه‌ای فاطمیه بندرعباس
بسیج دانشجویی پیام نور واحد سیریک
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد واحد پارسیان
بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان بندرعباس