میزگرد تسنیم| محرومیت دانش آموزان مناطق کم‌برخوردار آذربایجان شرقی از «شاد»ی آموزشی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پسین هرمزگان به نقل از خبرگزاری تسنیم از تبریز، به تاکید مقام معظم رهبری، حوزه آموزش و پرورش در کنار اقتصاد، سلامت و امنیت، یکی از مؤلفه‌ای اولویت دار در جمهوری اسلامی ایران است که نباید مورد غفلت قرار گیرد.
همزمان با شیوع کرونا در ایران، سیستم آموزشی کشور هم همزمان با سایر بخش‌ها دچار چالش‌های فراوانی در زمینه‌های مختلف زیرساختی، آموزشی، پرورشی و... شد، اما علی رغم تاکید مقام معظم رهبری بر اولویت بودن آموزش و پرورش در کنار اقتصاد، سلامت و امنیت، در ایام کرونایی کمتر از سایر بخش‌ها مورد توجه قرار گرفت.
خبرگزاری تسنیم در یک میزگرد با حضور محسن محمدزاده، مسئول اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان آذربایجان شرقی و علی حصاری، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی در کنار آقایان سبحان مرادی‌زاده، امیرحسین عطازاده، رضا عبدالرحیمی، محمدعلی سامبرانی و عرفان عبادزاده از فعالان جنبش دانش آموزی بودیم تا به بررسی «آموزش در ایام کرونا»، «عدالت آموزشی»، «خصوصی سازی آموزش و پرورش» و «مجازی سازی آموزش و پرورش» پرداختیم.
در ادامه، حاصل مکتوب و ویدیویی این گفت‌وگوی ما را با هم می‌بینیم:
تسنیم: ضمن تقدیر از شما عزیزان برای قبول دعوت خبرگزاری تسنیم برای حضور در این میزگرد مهم، به نظر شما در ایام کرونایی، عملکرد نظام آموزش و پرورش در ایام کرونا چگونه بوده و ارزیابی شما از خروجی اقدامات آموزش و پرورش در این روزها چیست؟
محسن محمدزاده: برای بررسی اقدامات، لازم است بدانیم پیش از کرونا وضعیت دستگاه تعلیم و تربیت چگونه بوده و بر اساس آن ارزیابی کنیم.
در 4 دهه اخیر، نظام آموزش و پرورش در وضعیت بی سابقه نامطلوب قرار دارد که حاصل سیاست‌های این دولت است. به گونه‌ای که در 6 سال این دولت، 4 وزیر عوض شده و این یک لطمه جدی به نظام آموزش و پرورش است چراکه این سیستم در صدر و وزارت خود، به بیشترین ثبات نیاز دارد. در وزارت این 4 وزیر، هر وزیر ایده و نظرات خود را پیگیری می‌کند و در عملکرد آنها اسناد بالادستی کمتر محقق شده است.
سیستمی با کارکردهای معیوب و کمبود بودجه و... که نگاه‌های نادرست به این سیستم، حوزه‌های تربیتی، آموزشی، معیشتی معلمان و زیرساخت‌ها را دچار مشکل کرده است. آموزش و پرورش از حوزه سیاسی هم آسیب جدی دیده است. در شروع دولت روحانی، آقای نجفی به عنوان وزیر معرفی شد و در نهایت دیدیم چه کسانی قرار بود برای سیستم آموزش و پرورش تعیین تکلیف کنند در حالی که تبعات وزارت نجفی در دو دهه گذشته بر آموزش و پرورش را این روزها شاهد هستیم.
معتقدم قبل از کرونا هم سیستم آموزش، خلاءهایی داشته است و بعد از کرونا هم این خلاءها تشدید شده است و در ایام کرونایی ضعف زیرساخت آموزش و پرورش خود را نشان داد.
از سوی دیگر، در ایام کرونایی، بیش از 14 میلیون نفر دانش آموز و 1 میلیون معلم در وضعیت بلاتکلیفی تصمیم دولت در تعطیلی یا بازگشایی مدارس قرار داشتند داشت که خانواده‌های زیادی هم در این زمینه تحت تأثیر بوده‌اند و تا امروز هم اظهارات ضد و نقیضی در این زمینه وجود دارد.
اما در مورد آموزش در ایام کرونایی باید اذعان شود که آموزش و پرورش ما در شبکه سازی و زیرساخت مجازی ضعف جدی دارد چراکه آموزش‌ها ابتدا بر بستر فضای مجازی خارجی صورت گرفت در حالی که بخشنامه جدی دولت استفاده از زیرساخت داخلی است، لذا بعد از مدتی هم با ضعف زیاد به سامانه «شاد» رسیدیم که در زمینه دسترسی همه دانش آموزان علامت سؤال جدی وجود دارد.
معتقدم باید مسئولان آموزش و پرورش باید مستندا گزارش دهند که چند درصد در استان وارد سامانه شاد شده‌اند و چه تعدادی وارد نشدند و چه تعدادی در این بستر مستمراً پیگیر هستند؟
ضمن اینکه در دوره بعد از کرونا عملاً بُعد پرورشی و تربیتی نظام آموزش و پرورش تعطیل شده است و فقط آموزش مورد توجه بوده است که این امر موجب ایجاد تنش جدی در خانواده‌ها شده که باید در بعد تربیتی هم برنامه داشته باشیم.
علی حصاری: قبل از اشاره به اقدامات آموزش و پرورش در کرونا باید به این مورد اشاره کنم که الگوگیری ما کشورهایی که از آنها الگوبرداری کردیم، الگوگیری ناقصی بود. نگاه سرمایه داری به نظام آموزشی، آموزش و پرورش را به دو طبقه تقسیم کرد و آثار آن را در ایام کرونا می‌بینیم.
در این ایام شاهد اختلاف طبقاتی در دریافت آموزش هستیم و این حاصل نگاه هزینه‌ای به آموزش و پرورش است. تیم جهادی ما که برای بررسی میدانی و آموزش برخی از دانش آموزان جا مانده از سامانه شاد به مناطق محروم خاروانا و تعدادی از روستاهای محروم رفتیم، به عینه دیدیم که چیزی به نام «شاد» برای آنها مفهوم ندارد چراکه دسترسی به اینترنت و یا گوشی هوشمند در این مناطق وجود ندارد.
امید داشتیم که برنامه جایگزینی برای مناطق محروم تدوین شود اما متاسفانه آموزش و پرورش محرومان را جزو سیستم آموزشی محاسبه نکرده است. حضور 700 معلم جهادی برای آموزش 30 هزار دانش آموز مناطق محروم و جا مانده از سامانه «شاد» هم بسیار معیوب اجرا شد.
بعد از کرونا رغبت دانش آموزان مناطق محروم بسیار افزایش یافته است و سیستم‌های شاد و... تاثیری در آموزش آنها نداشته و عملاً رها شده‌اند. اگر زیربنای علمی دانش آموز در مقطع ابتدایی دچار خلاء شود در آینده شکاف شدیدی را در آموزش دانش آموز شاهد خواهیم بود.
از سوی دیگر، حذف پرورش از آموزش و پرورش را هم در این ایام دیدیم که معتقدم این نگاه، فراهم کردن زمینه برای خصوصی سازی کردن آموزش و پرورش است.
ترس بزرگ من در این ایام این است که تعدادی از طرح‌های رنگین و زیبای معرفی شده از آموزش و پرورش، مانند سامانه «شاد» می‌تواند جلدی بسازد که فراموش کنیم تعدادی از دانش آموزان در کرونا عقب افتاده‌اند و کاری برای جبران آن انجام ندهیم.
در ایام کرونا هیچ اولویتی برای آموزش و پرورش تعریف نشده است در حالی بر اساس تاکید مقام معظم رهبری اثرات اخلال در آموزش و پرورش بسیار بنیادی‌تر از بهداشت و امنیت و اقتصاد است.
تسنیم: آموزش در ایام کرونا، نشان داد که به نوعی نیازمند ارزیابی عدالت آموزشی در ایام بحران و ایام عادی هستیم، در این زمینه نظر شما چیست؟
محسن محمدزاده: در نظام اسلامی بالاترین هدف، تحقق عدالت است. حاکمیت تشکیل داده‌ایم تا عدالت را برپا کنیم ولی در آموزش و پرورش ما این مشکل جدی وجود دارد که عدالت کمتر مورد توجه بوده است.
مدارس دولتی متاسفانه با نگاه نادرست خصوصی سازی و برون سپاری در حال کاهش هستند که این موضوع جای سؤال دارد، لذا بسیاری از مردم ناچار به ادامه تحصیل در مدارس غیر دولتی هستند که این مسئله مغایر با قانون اساسی برای ارائه خدمات آموزش رایگان است و بخشی از جامعه ناچار به هزینه کردن برای تحصیل و آموزش فرزندان خود هستند.
