به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پسین هرمزگان به نقل از خبرنگار مهر، پس از گذشت سه دهه از آغاز راه سازندگی والیبال توسط یزدانی خرم، نسل طلایی این رشته در آستانه بازنشستگی قرار دارد و فدراسیون والیبال باید چاره‌ای برای استعداد یابی، حلقه مفقوده این روزهای والیبال کند. اینکه برنامه و راهکار فدراسیون برای پشتوانه سازی و ساخت نسل طلایی دیگر برای جایگزینی چه باشد موضوع خبرگزاری مهر است که در گفتگو با کارشناسان و پیشکسوتان والیبال به دنبال آن است.

علیرضا خوشرویی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حلقه مفقوده در والیبال گفت: با بحث وقفه در استعدادیابی موافق نیستم. رویکرد والیبال به سمتی حرکت کرده که توقع و انتظار جامعه را بالا برده است، یعنی نباید استعدا یابی متوقف شود. شاید در دو سال گذشته که فدراسیون با سرپرست اداره شد استعدادیابی به تأخیر افتاد و از روال عادی خود خارج شد اما متوقف نشد.

وی ادامه داد: پس از دوران یزدانی خرم سیستم استعدادیابی نه تنها ضعیف‌تر نشد بلکه قوی‌تر هم شد. آن زمان یزدانی خرم کانون‌ها را تشکیل و نظارت بر روی کانون‌ها به صورت متمرکز بود، یعنی استعدادیابی در استان‌ها گسترده نبود اما اکنون در استان‌ها توسعه یافته است ولی متمرکز نیست. برای متمرکز بودن فدراسیون نماینده‌های کمیته استعدادیابی را در استان‌ها مشخص و کار آغاز شد. با نمایندگان استان‌ها هماهنگ می‌کردیم، هرچقدر نیرو مورد نیاز بود در اختیار می‌گذاشتند و ما نفرات برتر را انتخاب می‌کردیم.

پیشکسوت والیبال تاکید کرد: تفاوت با دوره یزدانی خرم در این بود که آن زمان نفرات برگزیده متمرکز بودند و نماینده اصلی فدراسیون آنجا کار می‌کرد و تجهیزات سخت افزاری را در اختیارشان قرار می‌دادند اما الان خیر. آن زمان افراد خودشان کار می‌کردند رئیس هیأت استان نفرات برتر استان را دعوت و کمیته استعداد یابی از بین آنها نفرات برت ر را انتخاب می‌کرد و در اختیار سرمربی تیم ملی وقت می‌گذاشت. اینگونه استعدا یابی گسترده‌تر و توسعه یافته تر بود.

خوشرویی در پاسخ به این سوال که چرا از یک ترکیب اصلی استفاده می‌شود؟ گفت: پوست اندازی باید انجام شود. از تیم ۱۴ نفره نوجوانان چند بازیکن قرار است به المپیک راه پیدا کند؟ نهایتاً از این تیم ۲ بازیکن به تیم بزرگسالان و یک بازیکن به المپیک راه پیدا می‌کند و این یک پروسه است. سعید معروف که من و شهنازی مربی اش بودیم یک نفر بود که رسید، محمد موسوی متولد ۶۶ سال، فرهاد قائمی متولد سال ۶۸، امیر غفور متولد سال ۷۰، میلاد عبادی پور متولد سال ۷۲، معنوی نژاد متولد سال ۷۴ و… هستند. باید به بدنه اصلی بازیکن اضافه کنیم.

وی افزود: سعید معروف از سالی که به عضویت تیم نوجوانان در آمد و در مسابقات قهرمانی آسیا هندوستان حضور داشت و در جهانی تایلند سوم شد یک استثنا بود. هیچ یک از پاسورهای ما تداوم کا ر او را نداشتند. امیر حسینی، پزشکی، بهبودی و مهدوی همه با تجربه هستند. نفرات انتخاب شده باید سخت کوش باشند و دور را از پاسور بگیرند. عمر پاسور در والیبال بالاترین عمر والیبالی است. اگر پاسورهای ما نجنبند سعید معروف حالا حالا باید پاس بدهد.

پیشکسوت والیبال در پاسخ به این سوال که آیا با این صحبت که استعدادیابی در حال حاضر به صورت گلخانه‌ای صورت می‌گیرد موافق هستید یا خیر؟ گفت: بحث گلخانه‌ای هم اکنون عنوان می‌شود. استعدادها در مدارس شناسایی می‌شوند. آموزش و پرورش در این زمینه کوتاهی می‌کند. آیا برای اعزام تیم نوجوانان به مسابقات آسیایی تیمی از مدارس داریم که اعزام کنیم؟ خیر نداریم چون آموزش و پرورش کار استعداد یابی را انجام نمی‌دهد. کار استعداد یابی در آموزش و پرورش باید به موازات فدراسیون باشد که زمانیکه فدراسیون تصمیم به اعزام تیم نوجوانان گرفت آموزش پرورش ۸۰ درصد کار را انجام داده باشد.

خوشرویی ادامه داد: البته ناگفته نماند که آموزش و پروش نه اینکه نخواهد استعدادیابی کند بلکه برای این کار نیاز به بودجه، نیرو، هزینه و اردوهای بلند مدت دارد. همان کاری که جعفر هوتهم دو دوره انجام داد. در سالی که فدراسیون والیبال نتیجه گرفت همکاری فدراسیون والیبال بود. فدراسیون اردوها را به موازات کمیته‌های استعدادیابی انجام داد. من به عنوان دبیر ورزش استعدادها را شناسایی کردم. نادی، فائزی، تندروان و… همگی از مدارس و آموزش پرورش شناسایی و به اردوهای ملی تحویل داده شدند. ولی در حال حاضر آنطور که در توان آموزش و پرورش باشد اردوهای بلند مدت فکر نمی‌کنم انجام شود.

خشرویی اظهار کرد: به کارمان ایمان داریم و هیچ چیز از کشورهای دیگر کم نداریم. بازیکن ساخته ایم و تحویل داده ایم. ولاسکو اگر در تیم ملی مدیریت و روانشناسی انجام داد و نکات ریز را به کار آموزها آموزش داد در واقع بستر برای او فراهم بود و اگر بستر نبود آیا ولاسکو می‌توانست از موجودی استفاده کند؟

کارشناس والیبال ادامه داد: یکی از دلایلی که مربی ایرانی انتخاب نمی‌کنند این است مربیان از یکدیگر حمایت نمی‌کنند و هوای هم را ندارند. اگر یکدیگر را حمایت کنند با مربی ایرانی در المپیک می‌توانیم نتیجه کسب کنیم. ۶۰ سال سن دارم و حدود ۴۰ سال کار پایه و استعداد یابی انجام می‌دهم در خیابان، اتوبوس، صف نانوایی و هرجای دیگر استعداد ببینم به سراغش خواهم رفت. این عشق و علاقه است. از نقطه صفر مرزی تا مرکز استعداد یابی وجود دارد و ۹۹ درصد بازیکنان در مدارس توسط معلمان ورزش آموزش دیده اند.