به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پسین هرمزگان به نقل از خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی اداره آموزش و پرورش استثنایی کردستان، خلیل رنجبر اظهار کرد: ۶۳ دانش آموز پسر و ۵۵ دانش آموز دختر آسیب دیده بینایی خفیف تا شدید در مدارس با نیازهای ویژه یا تحت آموزش تلفیقی فراگیر در مدارس عادی از خدمات آموزشی، پرورشی، حمایتی و توانبخشی آموزش و پرورش با نیازهای ویژه استان استفاده میکنند.
وی با اشاره به دوران کودکی به عنوان زمان طلایی برای شناسایی و درمان مشکل بینایی، افزود: در برنامه سنجش سلامت جسمانی و آمادگی تحصیلی نوآموزان بدو ورود به دبستان امسال هزار و ۲۶۳ نوآموز به مرحله تخصصی بینایی ارجاع داده شدند که از این تعداد ۵۳۴ نفر بدون مشکل و ۷۲۹ نفر نیاز به مداخلات درمانی داشتند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان ادامه داد: از این تعداد نوآموز که نیاز به مداخلات درمانی داشتند ۵۴۱ نفر نیاز به عینک، ۱۳۷ نفر تحت درمان آمبلیوپی، ۴۱ نفر تحت درمان دارویی و جراحی، هشت نفر معرفی به مدارس عادی با کمک معلم رابط و کتاب درشت خط و دو نفر به مدارس با نیازهای ویژه معرفی شدند.
رنجبر با تأکید بر توانمندی دانش آموزان آسیب دیده بینایی به عنوان توانمندترین گروه معلولان، یادآور شد: آنچه انسان را به اوج موفقیت میرساند، گوهر اراده، خواستن و تلاش است و معلولیتهای ظاهری و بدنی، مانع جدی برای رشد و ترقی به شمار نمیآید و نمیتواند انسان را از پیشرفت باز دارد.
وی با بیان اینکه نابینایان در بسیاری از قابلیتها و ویژگیها از بقیه افراد جامعه توانمندتر هستند و باید شرایط، زمینه و امکانات مناسبی در اختیار آنان قرار گیرد، بیان کرد: مهمترین مسئله و مشکل افراد نابینا چگونگی سازگاری آنان است، کسانی که نابینا به دنیا میآیند یا در دورهای از زندگی بینایی خود را از دست دادهاند باید این واقعیت را بپذیرند و جهت انطباق و سازگاری با محیط و اجتماع سعی کنند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان گفت: آموزش و پرورش با نیازهای ویژه تلاش میکند که دانش آموزان نابینا و کم بینا همراه با سایر دانش آموزان در نظام آموزشی عادی مشغول به تحصیل شوند چرا که این افراد به لحاظ بهره هوشی مشکلی ندارند و جزء موفقترین گروههای دانش آموزی هستند.
رنجبر اظهار کرد: یکی از شاخصهای بهداشت روان میزان رضایت از زندگی است که بر کیفیت زندگی افراد تأثیر میگذارد و از آنجایی که دانش آموزان با نیازهای ویژه ویژگیها و تواناییهای متفاوتی با دانش آموزان عادی دارند ممکن است رضایت از زندگی آنها تحت تأثیر نوع و میزان محدودیت آنها باشد.
وی افزود: محرومیت همراه با معلولیت، بحران استقلال، ارتباطات اجتماعی، سلامت جسمانی – روانی از مهمترین چالشهایی است که فرد دارای آسیب بینایی در جامعه با آن رو به رو میشود، از این رو با درک صحیح از آنها و خواستههای منطقی شأن میتوان زندگی مستقلی را برای آنها فراهم آورد.
https://www.pasinehormozgan.ir/?p=25358