گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی– ناکارآمدی سامانههای علمسنجی و اعضای هیئت علمی خاموش دانشگاههای تحت نظارت وزارت علوم که چندی است بر سرزبانها افتاده، داستان یک روز و دو روز نیست و دو یا شاید هم سه سالی میشود که اجرای طرح علمسنجی تاکنون با اهداف آن همخوانی نداشته است. پس از انتشار گزارشی درباره سامانه علمسنجی وزارت علوم در اواخر مهرماه امسال در سایتهای مختلف دانشگاهها گشتی زدیم تا خودمان نگاهی به دستاوردهای پژوهشی اساتید داشته باشیم و در این باره یک بانک اطلاعاتی جامع تهیه کنیم؛ اما متاسفانه سایت دانشگاهها در چنین زمینههایی به روز نبوده و برای ما دستهبندی اعضای هیئت علمی کارآمد و نارکارآمد یک دانشگاه آن هم تنها با اطلاعات ناقص یک سایت کاری بس دشوار به نظر رسید. بیشتر بخوانید: «از سامانه علمسنجی هیئت علمیهای وزارت علوم چه خبر؟ / قدمی مبهم برای دسترسی به اطلاعات پژوهشی» درواقع نه تنها وزارت علوم بلکه دانشگاهها هم در شفافسازی عملکرد اساتید و اعضای هیئت علمیشان به درستی عمل نکردهاند و برای دانشجویان یک دانشگاه هیچ مشخص نیست که جامعه اساتید واحد و دانشگاهشان چه دستاوردهایی را داشته و حائز چه رتبه و مقامی هستند. برای همین موضوع هم دانشجویان برای انجام یک پروژه تحقیقاتی یا مقاله معمولا باید به پایاننامههای آن استاد در کتابخانه مراجعه کنند و در میان انبوهی از اطلاعات زمینه کاری و دستاوردهای استاد را پیدا کنند چرا که هیچ بانک اطلاعاتی جامعی در این خصوص نیست. سامانه علمسنجی اعضای هیئت علمی در دل یک دانشگاه