خبرگزاری مهر؛ گروه جامعه_ فاطمه میرزاجعفری: با شیوع ویروس کرونا بسیاری از دانش آموزان برای ادامه تحصیل با مشکلات زیادی روبه رو شدند؛ کرونا و شیوع آن در بدو ورود مدارس را تعطیل کرد و به این ترتیب دانش آموزان زیادی را با استرس ادامه تحصیل به حال خود رها کرد، هرچند وزارت آموزش و پرورش با معرفی سامانه «شاد» سعی در حل مشکلات تحصیل دانش آموزان داشت اما معرفی سامانه شاد شروع داستان غم انگیزی بود که این بار بسیاری از دانش آموزان را به طور کامل از تحصیل دور کرد.

بهره مندی از گوشی های هوشمند با نرم افزارهای بالا، اینترنت و هزینه های آن از مشکلاتی بوده که با معرفی سامانه شاد به زندگی دانش آموزان و والدین آنان ورود کرد البته به این مشکلات باید کند بودن سامانه شاد و آپلود فایل های تصویری و صوتی از سوی معلمان برای دانش آموزان را نیز باید به این مشکلات اضافه کرد.

تا به این لحظه که شما این گزارش را می خوانید اقدامات زیادی برای برداشتن سنگ بزرگ بر سر راه تحصیل دانش آموزان برداشته شده است اما هیچکدام کارساز نبوده است چراکه هنوز هم در شبکه های اجتماعی شاهد جمع آوری کمک های خیرین و پویش های مختلف برای فراهم کردن گوشی های هوشمند برای دانش آموزان هستید.

به گفته مسئولان آموزش و پرورش دانش آموزان روستایی و عشایر این روزها هیچ مشکلی برای ادامه تحصیل ندارند درس نامه ها ارسال شدند اوضاع خوب و کارها روی روال است و هیچ دانش آموز عشایری از قافله تحصیل باز نمانده است. محمد پارسا، معلم روستای پیرخوشا در بخش جازموریان شهرستان رودبار جنوب کرمان است که چندین سال است در مناطق روستایی برای دانش آموزان تدریس می کند. او در گفت و گو با خبرنگار مهر از مشکلات این روزهای دانش آموزان روستایی و عشایر برای تحصیل گفت: متاسفانه باید بگویم ما هیچ درس نامه‌ای که مد نظر مسئولان است و ادعا می کنند که آن را به مناطق مختلف ارسال کرده اند را ندیده ایم و البته اگر هم باشد کارکردی ندارد چراکه دانش آموزان برای بهره مندی از این درس نامه ها نیازمند همراهی والدین هستند که بیشتر والدین دانش آموزان روستایی و عشایر بی سواد و یا کم سواد اند به این ترتیب درس نامه ها کارکردی نخواهند داشت.

وی اظهار داشت: در حال حاضر کلاس های ما با جمعیت بالای ۲۲ نفر در حال تشکیل است و حتی در روستای پیرخوشا ۳۰ دانش آموز در یک کلاس و توسط یک معلم آموزش می بینند البته خودمان سعی کرده ایم که پروتکل های بهداشتی را برای دانش آموزان و معلمان رعایت کنیم چراکه با مجازی شدن آموزش لطمه بزرگی به دانش آموزان وارد می کنیم.

پارسا با اشاره به عدم دسترسی دانش آموزان روستایی و عشایر به اینترنت و گوشی تلفن همراه هوشمند بیان کرد: تا قبل از شیوع ویروس کرونا هر مشکل کوچکی تبدیل به سنگ بزرگی بر سر راه ادامه تحصیل دانش آموزان روستایی و عشایر می شد حال شما تصور کنید با وجود ویروس کرونا و نبود تلویزیون، اینترنت و گوشی تلفن همراه این دانش آموزان چطور باید به ادامه تحصیل بپردازند بنابراین چاره‌ای جز برگزار شدن کلاس ها به صورت حضوری نیست.

وی در پاسخ به مشکلات پیش روی معلمان برای تدریس به دانش آموزان روستایی و عشایر افزود: علاوه بر دانش آموزان معلمان نیز به سبب محرومیت ها و کمبود امکانات برای تدریس در مناطق محروم با مشکلات زیادی اعم از تامین محل اسکان در مناطق محروم با هزینه شخصی خود و همچنین طی کردن مسافت های طولانی برای تدریس به دانش آموزان رو به رو هستند که همگی با درآمدهای بسیار ناچیز خودشان باید حل شود و باید بگویم در حال حاضر بسیاری از معلمان روستایی و عشایر حقوق هم به سختی دارند.

به گفته پارسا در روستاهای پایین تر این منطقه، سرباز معلم ها به تدریس دانش آموزان روستایی و عشایر مشغول هستند و گاه دانش آموزانی هستند که به دلیل مسافت های طولانی با مدارس روستایی از تحصیل باز مانده و یا اینکه مدیر یا معلم باید این مسافت را طی کرده و برای آموزش به سراغ دانش آموزان بروند.