چراغ مدارس فوتبال سوسو می‌زند
مدارس فوتبال، مهمترین رکن در رشد این رشته محبوب ورزشی در جهان به شمار می‌روند؛ جایگاهی که طی 2 دهه اخیر، به همت ورزشکاران، مربیان و فوتبالدوستان در ایران هم ایجاد و آرام آرام تقویت شد تا بستری برای یافتن استعدادها و پرورش آنها باشد؛ به حتم بسیاری از بازیکنان سرشناس و تاثیرگذار تیمهای مختلف جهان و البته ایران، گام‌های اول ورودشان به این رشته را در مدارس فوتبال برداشته باشند، به همین دلیل تعطیلی این مراکز، نگرانی زیادی برای آینده فوتبال ایجاد کرده است.
مرتضی جعفری یکی از مربیان شیرازی که سال‌ها برای فوتبال پایه در فارس تلاش کرده است، در گفت و گو با ایسنا، نسبت به آنچه فوتبال پایه این استان و کشور را تهدید می‌کند، ابراز نگرانی کرد و گفت: مدارس فوتبال در فارس کم و بیش فعالند اما خیلی رسمی نیست و خانواده ها هم در این شرایط استقبال چندانی نکرده اند.
او با اشاره به پائین بودن سن کسانیکه ورزشکاران تحت آموزش در مدارس فوتبال، ادامه داد: به دلیل پائین بودن سن بچه‌ها رعایت دستورالعمل‌ها کاری سخت و گاهی غیرممکن است. خانواده ها هم حق دارند که مقداری ترس و واهمه داشته باشند. می‌شود گفت در محیط های پایین شهر نسبت به تابستان سال گذشته، تا حدود ۷۰ درصد حضور بچه ها در مدارس فوتبال کاهش داشته و حتی بعضی باشگاه ها با همان ۳۰ درصد هم حاضر نشدند به کارشان ادامه بدهند، چون دیگر توانایی مالی برای پرداخت هزینه‌های جاری باشگاه را نداشتند. حتی تامین هزینه فراهم کردن امکانات بهداشتی هم برای بعضی باشگاه ها مشکل است و اگر اوضاع به این صورت پیش برود و حمایتی انجام نشود، بعید می دانم تا پنج شش ماه آینده بیش از سه چهار مدرسه فوتبال در سطح شهر باقی بماند.
فوتبال فارس متولی ندارد
جعفری اضافه کرد: چندی پیش اداره کل ورزش و جوانان استان بیانیه ای داد و اعلام کرد که باشگاه‌هایی که متضرر شده‌اند می توانند در سامانه ثبت‌نام و مبلغی دریافت کنند اما این پول‌ها دردی را دوا نمی کند. کسی که تنها شغلش مربیگری بوده و هیچ درآمد دیگری ندارد، از اول اسفند تا به حال بیکار شده و بیمه هم ندارد، نیازمند حمایت بسیار بیشتری است. اما کسی سراغی از آنها نگرفته چون فوتبال ما متولی ندارد.
این مربی قدیمی فوتبال در شیراز، گفت: هیئت فوتبال فارس و شیراز ماه‌هاست تعطیل کرده و اگر کاری آنجا داشته باشید، کسی را نمی بینید! بهرحال شرایط جالب نیست و باشگاه‌ها دارند متضرر می‌شوند. الان اجاره زمین برای یک ساعت و نیم تمرین ۲۵۰ هزارتومان است. اگر ۵۰ شاگرد هم داشته باشید، حتی اجاره زمین در نمی آید. در حالی که همین ۵۰ نفر هم در این شرایط کرونا نمی توانند کنار هم حضور داشته باشند. خوب با این وضعیت فعالیتی نمی‌توان انجام داد. حالا بعضی از مدارس فیلم می گیرند منتشر می کنند که چگونه توپ های فوتبال و تیر دروازه ها را ضد عفونی می کنند تا خانواده ها راضی شوند فرزندانشان را به این مدارس بفرستند اما اینها همه نمایش است و امکان رعایت خیلی از مسائل نیست.
فرصت طلایی آموزش مربیان از دست رفت
جعفری با بیان اینکه مدارس فوتبال عمدتا اقدامات خوبی طی این سال‌ها انجام دادند، گفت: ما در مدرسه خودمان پایه‌ریزی یکسری کارهای آموزشی را داشتیم؛ تغییر در نحوه آموزش، برگزاری کلاس های دانش افزایی به خصوص درباره دروازه‌بانی در سنین پایه، که استقبال خوبی از آن شد و تاثیر خوبی هم داشت. من دیدم مربیانی که سرکلاس بودند و مشاوره می شدند، از تاثیری که این کلاس ها روی بار فنی‌شان گذاشته بود راضی بودند. زمان تعطیل شدن مدارس فوتبال، بهترین مقطع برای آموزش مربیان بود که متاسفانه خیلی راحت از دست رفت؛ کمیته آموزش فقط چند برنامه زنده اینستاگرامی برای مربیان ترتیب داد اما آن طور که باید و شاید از این فرصت طلایی استفاده نشد.
ناکامی تیم های بزرگ و تاثیر منفی بر عملکرد گروه پایه
این مربی فوتبال در پاسخ به اینکه نبود تیم فوتبال قدرتمندی در رده بزرگسالان شیراز، چه تاثیری بر فوتبال پایه دارد؟ گفت: حتماً تأثیر دارد، چون اگر تیم های بزرگسالان قدرتمندی نداشته باشیم، نمی توانیم آینده‌ی چندانی برای این بچه ها متصور باشیم.
او ادامه داد: عملکرد ضعیف تیمهای بزرگسال به عوامل زیادی بستگی دارد، از مدیریت و مسائل اقتصادی گرفته تا مسائل فنی و خیلی چیزهای دیگر که نیازمند بحثی طولانیست، اما به هر دلیلی که این تیم ها موفق نشوند، تاثیر منفی قابل توجهی روی عملکرد مدارس فوتبال ما خواهند داشت.
جعفری گفت: زمانی که آقای کلانتری در لیگ یک سرمربی فجرسپاسی بود، یک بار ایشان را دیدم و گفتم که آیا به بازیکنانتان گفته اید وقتی یک بازی را می برند، این بچه های کوچک در تمرینات روز بعد شاداب تر و با انگیزه تر هستند؟ چون این ها به این امید اینجا تمرین می‌کنند که روزی به تیمهای بزرگ این شهر برسند و در لیگ برتر بازی کنند. اما وقتی می بینند عملکرد این تیم ها ضعیف است و اکثراً نتیجه نمی‌گیرند، انگیزه شان را از دست می‌دهند و دلسرد می‌شوند.
دیدگاه مدیران باشگاه‌ها اشکال دارد
مربی مدارس فوتبال پایه گفت: ترکیب اصلی تیم استقلال را ببینید. یکی از تیم های بزرگ ایران تقریباً نیمی از نفراتش را مدیون فوتبال شیراز است. پنج شش بازیکن استقلال، ساخته و پرداخته تیم های شیرازی است. ظهور این نفرات مربوط به زمانی می‌شود که شیراز در لیگ برتر بوده ولی بهرحال این حقیقت نشان می‌دهد که ما در شهرمان پتانسیل های بالایی داریم که با مدیریت غلط باعث می شویم اکثر آنها از دست بروند.
جعفری اضافه کرد: چند سال پیش با یکی از آقایان مدیر تیمهای شیرازی حرف می زدم که در آن زمان در لیگ دو حضور داشتند. گفتم من ۱۲ بازیکن با کیفیت دارم که می‌خواهم این ها را به شما بدهم تا استفاده کنید. چیزی هم در قبالش نمی‌خواهم. می دانید چه جوابی به من دادند؟ گفتند اگر یک اطلاعیه بزنیم، دو هزار بازیکن می ریزد اینجا! من به ایشان گفتم برای من تعجب‌آور است که یک مدیر این حرف را می‌زند. ایشان به این مسئله توجه نداشت که وقتی من می‌گویم ۱۲ بازیکن با کیفیت، یعنی 12 بازیکن تربیت شده از نظر فنی و روحی! یعنی یک بازیکن کامل. حالا ممکن است از آن دو هزار نفری که تست می دهند، ۲۰ بازیکن هم واقعاً عالی از آب دربیاید، اما پیدا کردن و تربیت این ۲٠ بازیکن چقدر زمان می برد؟
او اضافه کرد: متاسفانه دیدگاه مدیران ما اشکال دارد و همین مدیریت معضل اصلی ماست. الان از همان ۱۲ بازیکنی که گفته بودم، ۷ نفرشان خارج از استان در لیگ‌های یک، دو و برتر بازی می کنند. شما فکر نکنید بازیکن خوب تربیت شده روی زمین می ماند! بقیه حواسشان هست و این سرمایه ها را می برند و استفاده می کنند. اما مدیران خودمان از اقدامات تاثیرگذار مدارس فوتبال، نه تنها بی‌خبر که طلبکار هم هستند؛ آنها مدعی‌اند که مدارس فوتبال کاری نمی‌کنند اما یکی از آنان حاضر نیست با حضور در همین مدارس فوتبال، اقدامات آنها را از نزدیک رصد کند.
آینده نگری در تیم های ما وجود ندارد
جعفری با بیان اینکه هزینه‌های یک تیم جوانان لیگ برتری در طول یکسال به 200 میلیون تومان هم نمی‌رسد، گفت: این رقم معادل پول بلیط رفت و برگشت دو سه مسابقه یک تیم بزرگسالان است. خب چطور مدیران ما به خودشان اجازه نمی‌دهند که چنین هزینه‌ای را انجام داده و یک تیم جوانان قدرتمند روانه مسابقات لیگ برتر کنند؟ این کار باعث خواهد شد که همیشه پشت دستشان بازیکن داشته باشند، اما این تفکرها جایی در برنامه تیم های ما ندارد.
او گفت: متاسفانه در شهر ما سیستمی هم برای نظارت بر عملکرد تیم‌ها وجود ندارد؛ اگر این تیم ها نتیجه نگیرند، هیئت فوتبال می‌گوید این تیم شخصی است و کاری به ما ندارد. درست است که شخصی است ولی سهمیه استان فارس است! شما به عنوان متولی فوتبال این اجازه را دارید که در تیم ها دخل و تصرف کنید. اما آیا می بینید که در مقابل این همه ناکامی، هیئت فوتبال واکنشی نشان دهد؟ در استان‌های دیگر برای موفقیت ها و صعودها جشن قهرمانی می‌گیرند، اما اینجا ما برای بقا جشن می‌گیریم و سجده می کنیم! خوب این فقط به دلیل ضعف فنی نیست و مشکل در سیستم هم وجود دارد. سیستم یعنی مدیریت، سازماندهی و برنامه‌ریزی. به نظر شما، ما این چیزها را داریم؟ اگر داشتیم که نتیجه اش را باید می دیدیم.
علت علاقه مدیران به مربیان غیربومی
جعفری در پاسخ به این پرسش که آیا در شیراز و فارس مربی توانمند فوتبال نداریم؟، گفت: حتما داریم! استفاده از مربی غیربومی به دلیل علاقه‌مندی مدیران نیست بلکه به دلیل منفعت بیشتر آنان است؛ مربی غیربومی، تابع مدیر خواهد بود؛ به من هم پیشنهاد دادند که قرارداد سفید ببندم، گفتند 12 بازیکن هم همراهت به تیم بیاور و نفری 50 میلیون تومان هم از آنها بگیر برای خودت؛ این یعنی 600 میلیون پول، مبلغی که برای یک مربی مثل من کم نیست؛ بقیه بازیکنان را هم قرار بود خودشان بیاورند و از هر کدام 100 تا 150 میلیون تومان بگیرند! قطعا پاسخم به چنین پیشنهادی منفی بوده است اما مدیر می‌گوید که شما درک درستی از موقعیت فوتبال کشور ندارید؛ منظورش اینست که اگر می‌خواهی حضور داشته باشی باید در چرخه قرار بگیری، اگر نه برو کنج خانه بشین؛ اگرچه برای من و بسیاری امثال من، این کنج خانه نشستن به آن طور در چرخه بودن، می‌ارزد، چون آبرو و اعتبارمان خدشه‌دار نمی‌شود.
بازیکنان تیم دوم باشگاه های ما کجا هستند؟
این مربی قدیمی فوتبال فارس، گفت: فدراسیون فوتبال برای هر فصل 30 برگ قرارداد به تیم های لیگ برتر، لیگ یک و لیگ دو می‌دهد تا تیم اصلی شان را ببندند. 30 برگه قرارداد دیگر هم به باشگاه‌ها می‌دهد برای درست کردن تیم دومشان. فدراسیون این کار را به نیت رشد و توسعه فوتبال انجام می‌دهد تا باشگاه‌ها تیم دومی را هم تشکیل دهند، اما الان ۳۰ بازیکن تیم دوم تیمهای شیرازی کجا هستند که پشتیبان تیم اول شان باشند؟ متاسفانه بازیکنان تیم دوم اکثر بازیکنانی هستند که در ازای پرداخت پول می آیند تا برای خودشان رزومه درست کنند. یعنی حاضرند ۱۰۰ یا ۱۵۰ میلیون تومان هزینه کنند تا کارت بازی در لیگ یک برایشان صادر شود.
نمی خواهیم بچه ها تک بُعدی رشد کنند
جعفری با بیان اینکه تا اسفند سال گذشته 60 بازیکن زیر 11 سالی را تمرین می‌داد که از بین 500 متقاضی انتخاب شده بودند، گفت: اینها بازیکنان تاپی هستند که همه چیز آنان تست شده است، از سرعت مغزی گرفته تا قدرت تصمیم‌گیری، آستانه تحمل و سایر فاکتورها، همه اینها با سیستم آزمایشگاهی تست و برای پرورش آنها زحمات بسیاری کشیده شده است اما دست آخر با این بازیکنان چه باید کرد؟ همه اینها بچه‌های پایین شهر هستند که حتی پول شهریه را هم ندارند. نیمی از شهریه‌شان توسط خیران پرداخت شده است.
او با بیان اینکه بچه هایی که کیفیت دارند اما جیبشان خالیست، در عرصه فوتبال چه باید بکنند؟، گفت: باور کنید دارم این ها را تشویق می کنم که بروند روی همان درس و مشقشان تمرکز کنند. سعی می‌کنم فوتبال را آنقدر برایشان بزرگ نکنم. در واقع می خواهیم تلاشمان را برای جلوگیری از رشد تک بعدی آنها انجام دهیم؛ برایشان کلاس های آموزش روانشناسی و اصول ارتباطات می گذاریم و یادشان می دهیم که چگونه برانگیختگی روانی داشته باشند و چگونه با مربی، بازیکن، داور، تماشاگر و خانواده برخورد کرده و ارتباط برقرار کنند. حالا اگر فوتبالیست هم نشدند، لااقل آدمی تربیت کرده ایم که بتواند خودش را در جامعه جمع و جور کند.
کار می کنیم به امید روزی که همه چیز درست شود
جعفری اضافه کرد: بعضی از بچه‌های پرورش یافته در مدرسه فوتبال ما اکنون خارج از کشور بسر می‌برند و وقتی فیلم ارسالی ما از تمرین بچه‌های حال حاضر مدرسه را به مربیانشان نشان داده‌اند، آنها از کیفیت کار بهت زده شده‌اند؛ این نشان‌دهنده کار کیفی انجام شده است، به پشتوانه همین اطمینان با یکی از باشگاه‌های بزرگ شیراز صحبت کردیم تا این بچه‌ها را به زیرمجموعه خود اضافه کنند و هزینه لباس، زمین و مربی آنها را پرداخت کنند، حاضر بودم تعهد کتبی بدهم که هرسال از بین همین بچه‌ها حداقل 4 بازیکن شایسته تحویل بدهم، اما اهمیتی برایمان قائل نشدند.
این مربی شیرازی فوتبال، با بیان اینکه همین کار را قرار است برای باشگاه‌های بزرگ کشور انجام دهند که برای چنین اقدامی ارزش قائل هستند، گفت: اگر این کار عملی شد، همین مدیران شیرازی شروع به گلایه می‌کنند که چرا این کار را برای تیمهای شهر خودمان انجام نمی‌دهید! در حالی که من پنج شش سال برای انجام این کار در شیراز تلاش کردم و فریاد زدم و همیشه هم حسرت دارم که چرا نباید در شهرم از این ظرفیت‌ها استفاده شود.
جعفری خاطرنشان کرد که همچنان با امید به اینکه روزی کار در زمینه ورزش خصوصا رشته فوتبال در مسیری درست و منطقی قرار خواهد گرفت و افراد ثمره تلاششان را خواهند دید، کارش را با قدرت و قوت ادامه می‌دهد.
انتهای پیام