گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، سالهاست بخش اعظمی از صادرات ایران نفت خام است و گاز. ایران چهار فصل با موقعیت جغرافیایی ویژه، قومیتها و فرهنگهای مختلفی که هر کدام تولید کننده صنایع دستی متنوع و با ارزش و محصولات کشاورزی مختلفی باشند، اما درآمدهای نفتی نادیده گرفتن این محصولات و ظرفیتهای اقتصادی را به شدت دامن زد بنحوی که سهم تجارت غیر نفتی ما در منطقه با جمعیت ۵٠٠ میلیونی و در سطح جهانی بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی وزارت صنعت، ایران در چهار ماهه ابتدایی سال 1398، حدود ۵۰ میلیون تن کالا، با ارزش تقریبی ۱۴.۶ میلیارد دلار برابر با ۱۲.۹ میلیارد یورو صادرات غیرنفتی بوده است. وزن صادرات ایران در این مدت افزایشی بیش از ۳۱ درصدی را تجربه کرده و البته صادرات ایران از نظر دلاری کاهشی حدودا هفت درصدی داشته است. این آمار در برابر ظرفیتهای اقتصادی و طبیعی ایران آمار نگران کنندهای است. از این رو احیای صادرات غیر نفتی برای توسعه اشتغال و افزایش تولید و درآمد زایی ارزی و ریالی کشور بسیار مهم است. از طرفی زنجیره داخلی و توان تولید با استفاده از نیروی انسانی ماهر که سرمایه ی انسانی برای رشد تولید و در نتیجه توسعه صادرات به عنوان یک استراتژی موثر توسعه اقتصادی محسوب می شود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به بیان دیگر مهارت افزایی نیروی انسانی و تبدیل آن به سرمایه انسانی پیش نیاز جهش تولید و توسعه صادرات یا همان تحقق اقتصاد مقاوتی به معنی اقتصاد درون زا و برون نگر است. رحمان سعادت؛ اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه سمنان در این گفتگو علت اصلی بیتوجهی به صادرات غیر نفتی و اهمیت پرورش سرمایه انسانی را بیان میکند.